Frock Me

Last Sunday morning I wandered to Chelsea to check out Frock Me, the oldest vintage fair in London, which takes place three or four times every year. Instead of carrying my DSLR (it's definitely not something you want to do on Sunday morning) I just took my little Sony NEX with me, which turned out to be a perfect choice. I didn't have to struggle with a fixed lens in a crowd and I was really suprised how well the autofocus worked in those quite difficult lightning conditions. If I was to choose one word to describe it, I'd say "convenient". The event took place in a beautiful Chealsea Old Town Hall - crystal chandeliers and paintings in golden frames made a perfect background for all the beautiful clothes and accessories.

W niedzielę wybrałam się obejrzeć Frock Me, odbywające się cztery razy w roku targi vintage. Zamiast lustrzanki wzięłam ze sobą mój mały aparat Sony, co okazało się zdecydowanie trafnym wyborem - nie dość, że nie musiałam kombinować w tłumie ze stałoogniskowym obiektywem, to jeszcze autofokus w dość trudnych warunkach oświetleniowych działał jak marzenie. Jakbym miała wybrać jedno słowo do opisania NEX-a, byłaby to "wygoda". Targi odbywały się w pięknym budynku Chelsea Old Town Hall, kryształowe żyrandole i obrazy w złoconych ramach były absolutnie idealnym tłem dla koronkowych sukienek, pereł i rękawiczek.

I was a little disappointed by the fact that all the sellers focused on decades older than the seventies. Of course, retro flapper dresses, cute sixties coates and bold jewelery are beautiful and amazing, but I'd be much more interested in seeing a little more fresh version of vintage. It would be so much fun to try on some crazy colorful trainers from the eighties or all the weird stuff we remember from the begining of the nineties (well, to be honest, I don't, I was born in '89).

Ano właśnie - sprzedawcy skupili się na dekadach od lat siedemdziesiątych w dół, przeważała więc estetyka retro - delikatne sukienki z obniżoną talią, rozkloszowane płaszcze z lat sześdziesiątych i mnóstwo biżuterii. Piękne, ale chyba bardziej interesowałyby mnie nieco nowsze odsłony, sportowe buty z lat osiemdziesiątych i wszystkie dziwactwa, które przyniosły wczesne lata dziewięćdziesiąte (tak tak, według definicji wszystko sprzed '92 to już vintage).

Seeing all those sublime laces and feathers got me thinking about the concept of beauty and elegance and I caught myself thinking "hey, they used to wear so much more chic stuff then we do now". But then I've realized that maybe it's just the nostalgic feeling we have about the past? Maybe my hypothethical grandchildren will find my slouchy beanies and weird shoes a definition of classical beauty? It also reminded me the vintage boom on fashion blogs, which happened a couple years ago. In most cases it ended as fast as it began, but there still are some really amazing bloggera who can pull off vintage in a really great way. Do you have any favorites? I mostly visit Where Did You Get That and Vintage Virgin, but I'd love to discover more, so let me know in the comments!

Podczas spacerowania między stoiskami złapałam się też na myśleniu "kiedyś to nosili ładne rzeczy!". Kobiece sukienki, delikatne obcasy, wszystkie te eleganckie akcesoria typu szczotki, lusterka i inne szufelki. Ale z drugiej strony, może to tylko efekt upływu czasu i swego rodzaju nostalgii? Może moim hipotetycznym wnukom też będzie się wydawało, że to co nosimy dzisiaj jest piękne? Zastanawiałam się też nad boomem na vintage, który przetoczył się przez blogi kilka lat temu i w większości przypadków zniknął równie szybko jak się pojawił. Macie jakieś swoje ulubione blogerki (blogerów?), którzy dalej sprawnie sobie radzą z tym niełatwym w sumie tematem? Do moich ulubionych należą Where Did You Get That i Vintage Virgin, ale bardzo chętnie poznam nowe adresy, więc dajcie znać!